Justynę spotkałem w 1987 roku. Przyszła na próbę mojego zespołu „Revolutio cordis”. Potem do składu dołączyła jeszcze jej siostra Krystyna (skrzypce) i Ewa Gunia (skrzypce). Razem z basistą (Eryk Przybyszewski) i perkusistą (Sławomir Leniart) byliśmy mocną formacją. Jeśli jakiekolwiek nagrania się zachowały, to pewnie są w złej jakości… Z czasem stworzyłem z Justyną duet. Zamykaliśmy się razem w studiu i przy świecach improwizowaliśmy. Na wakacjach zarabialiśmy grając na ulicy w Brukseli, Paryżu i Amsterdamie. Z dnia na dzień rodziła się we mnie nadzieja, że będziemy polskim Dead Can Dance. Była na to szansa… Ale los chciał inaczej. Po koncercie w Opolu w 1995 roku, gdzie zagraliśmy utwór „Pozwól” (i niech tak pozostanie, że Justyna jest autorem muzyki) weszliśmy w tryby show biznesu.
Treść serwisu prawnie chroniona © Paweł Fortuna
Polityka prywatności | Projekt i wykonanie: CreLab
Treść serwisu prawnie chroniona
© Paweł Fortuna
Polityka prywatności
Projekt i wykonanie: CreLab
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.