Pozytywna psychologia porażki.
Jak z cytryn zrobić lemoniadę

To niesamowite, ale książka Fortuny o porażce odniosła wielki sukces! Pamiętam moment, w którym w głowie pojawiła mi się idea napisania tej książki, a raczej traktatu o porażce. Zabrałem się do pracy bez wewnętrznych negocjacji i szacowania wartości inwestycji. Nikt wtedy nie pisał o porażce – wszyscy o sukcesie i ludziach sukcesu. Mogłem się jedynie odwoływać do danych zawartych w specjalistycznych artykułach. Nawet nie miałem z kim porozmawiać o sensie błądzenia. Ale w takich momentach życia wszystko się układa i nagle, jako stały gość wieczornych audycji Radia Lublin, mogłem w warunkach odpowiedzialności za słowo, głośno myśleć na temat różnych odcieni ludzkich błędów i porażek! 

Definiowanie pojęcia zajęło mi około miesiąca – złożoność zjawiska nie raz i nie dwa powaliła mnie lewym sierpowym. Nie poddawałem się jednak przeczuwając, że gra toczy się o wysoką stawkę. Moje starania zostały nagrodzone. Pierwszy raz, wierzcie lub nie, doświadczyłem tego, że to nie ja piszę książkę, lecz ona przejmuje ster, odsłania się, daje się odkrywać. Prowadziła mnie przez kolejne komnaty wskazując drzwi, których istnienia nie podejrzewałem. To był piękny czas… A teraz? Porażka jest już oswojona. Organizuje się konferencje, wiele osób zbija na niej swój konsultingowy kapitał, pisze się wiele książek i artykułów. Patrzę sobie na to z boku słysząc co jakiś czas jej szept: „Pamiętaj, że jestem po to, żebyś ty był.”.