Studium przypadku w praktyce szkoleniowej czyli jak uczyć się na doświadczeniach innych

Istnieją książki, które zostały napisane, ponieważ… ich brakowało. I ta właśnie do nich należy. Istniała teoretycznie, w platońskim świecie, jak każdy nieodkryty pierwiastek w tablicy Mendelejewa. Oczywiście można było bez niej jakoś żyć, ale w końcu ktoś się za nią zabrał. Praca polegała na usystematyzowaniu wiedzy na temat studium przypadku, odróżnieniu przypadku od jego opisu i analizy, wyodrębnieniu różnych typów stosowania tej metody, znalezienia uzasadnień psychologicznych i w końcu naszpikowania tekstu mnóstwem przykładów, gotowych do zastosowania na sali szkoleniowej. Tej książki nikt nie nagrodzi, nie będzie też przyciągała klientów na witrynie księgarń, nikt nie nagra audiobuka, nie będzie sesji fotograficznych i wizyt w zakładach pracy. Zwyczajna, szara książka… Może właśnie dlatego tak ją lubię… A na ucho szepnę, że studenci tej i owej uczelni bazują na niej tworząc materiały do swoich case studies.